라틴어-한국어 사전 검색

dīcātis

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (dīcō의 현재 능동태 접속법 2인칭 복수형 ) (너희는) 말하자

    형태분석: dīc(어간) + a(어간모음) + tis(인칭어미)

dīcō

3변화 동사; 상위500위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: dīcō, dīcere, dīxī, dictum

어원: dicus; DIC-

  1. 말하다, 언급하다, 이야기하다
  2. 선언하다, 선포하다, 확언하다
  1. I say, utter; mention; talk, speak.
  2. I declare, state. I affirm, assert (positively).

활용 정보

3변화

직설법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 dīcō

(나는) 말한다

dīcis

(너는) 말한다

dīcit

(그는) 말한다

복수 dīcimus

(우리는) 말한다

dīcitis

(너희는) 말한다

dīcunt

(그들은) 말한다

과거단수 dīcēbam

(나는) 말하고 있었다

dīcēbās

(너는) 말하고 있었다

dīcēbat

(그는) 말하고 있었다

복수 dīcēbāmus

(우리는) 말하고 있었다

dīcēbātis

(너희는) 말하고 있었다

dīcēbant

(그들은) 말하고 있었다

미래단수 dīcam

(나는) 말하겠다

dīcēs

(너는) 말하겠다

dīcet

(그는) 말하겠다

복수 dīcēmus

(우리는) 말하겠다

dīcētis

(너희는) 말하겠다

dīcent

(그들은) 말하겠다

완료단수 dīxī

(나는) 말했다

dīxistī

(너는) 말했다

dīxit

(그는) 말했다

복수 dīximus

(우리는) 말했다

dīxistis

(너희는) 말했다

dīxērunt, dīxēre

(그들은) 말했다

과거완료단수 dīxeram

(나는) 말했었다

dīxerās

(너는) 말했었다

dīxerat

(그는) 말했었다

복수 dīxerāmus

(우리는) 말했었다

dīxerātis

(너희는) 말했었다

dīxerant

(그들은) 말했었다

미래완료단수 dīxerō

(나는) 말했겠다

dīxeris

(너는) 말했겠다

dīxerit

(그는) 말했겠다

복수 dīxerimus

(우리는) 말했겠다

dīxeritis

(너희는) 말했겠다

dīxerint

(그들은) 말했겠다

직설법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 dīcor

(나는) 말해진다

dīceris, dīcere

(너는) 말해진다

dīcitur

(그는) 말해진다

복수 dīcimur

(우리는) 말해진다

dīciminī

(너희는) 말해진다

dīcuntur

(그들은) 말해진다

과거단수 dīcēbar

(나는) 말해지고 있었다

dīcēbāris, dīcēbāre

(너는) 말해지고 있었다

dīcēbātur

(그는) 말해지고 있었다

복수 dīcēbāmur

(우리는) 말해지고 있었다

dīcēbāminī

(너희는) 말해지고 있었다

dīcēbantur

(그들은) 말해지고 있었다

미래단수 dīcar

(나는) 말해지겠다

dīcēris, dīcēre

(너는) 말해지겠다

dīcētur

(그는) 말해지겠다

복수 dīcēmur

(우리는) 말해지겠다

dīcēminī

(너희는) 말해지겠다

dīcentur

(그들은) 말해지겠다

완료단수 dictus sum

(나는) 말해졌다

dictus es

(너는) 말해졌다

dictus est

(그는) 말해졌다

복수 dictī sumus

(우리는) 말해졌다

dictī estis

(너희는) 말해졌다

dictī sunt

(그들은) 말해졌다

과거완료단수 dictus eram

(나는) 말해졌었다

dictus erās

(너는) 말해졌었다

dictus erat

(그는) 말해졌었다

복수 dictī erāmus

(우리는) 말해졌었다

dictī erātis

(너희는) 말해졌었다

dictī erant

(그들은) 말해졌었다

미래완료단수 dictus erō

(나는) 말해졌겠다

dictus eris

(너는) 말해졌겠다

dictus erit

(그는) 말해졌겠다

복수 dictī erimus

(우리는) 말해졌겠다

dictī eritis

(너희는) 말해졌겠다

dictī erunt

(그들은) 말해졌겠다

접속법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 dīcam

(나는) 말하자

dīcās

(너는) 말하자

dīcat

(그는) 말하자

복수 dīcāmus

(우리는) 말하자

dīcātis

(너희는) 말하자

dīcant

(그들은) 말하자

과거단수 dīcerem

(나는) 말하고 있었다

dīcerēs

(너는) 말하고 있었다

dīceret

(그는) 말하고 있었다

복수 dīcerēmus

(우리는) 말하고 있었다

dīcerētis

(너희는) 말하고 있었다

dīcerent

(그들은) 말하고 있었다

완료단수 dīxerim

(나는) 말했다

dīxerīs

(너는) 말했다

dīxerit

(그는) 말했다

복수 dīxerīmus

(우리는) 말했다

dīxerītis

(너희는) 말했다

dīxerint

(그들은) 말했다

과거완료단수 dīxissem

(나는) 말했었다

dīxissēs

(너는) 말했었다

dīxisset

(그는) 말했었다

복수 dīxissēmus

(우리는) 말했었다

dīxissētis

(너희는) 말했었다

dīxissent

(그들은) 말했었다

접속법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 dīcar

(나는) 말해지자

dīcāris, dīcāre

(너는) 말해지자

dīcātur

(그는) 말해지자

복수 dīcāmur

(우리는) 말해지자

dīcāminī

(너희는) 말해지자

dīcantur

(그들은) 말해지자

과거단수 dīcerer

(나는) 말해지고 있었다

dīcerēris, dīcerēre

(너는) 말해지고 있었다

dīcerētur

(그는) 말해지고 있었다

복수 dīcerēmur

(우리는) 말해지고 있었다

dīcerēminī

(너희는) 말해지고 있었다

dīcerentur

(그들은) 말해지고 있었다

완료단수 dictus sim

(나는) 말해졌다

dictus sīs

(너는) 말해졌다

dictus sit

(그는) 말해졌다

복수 dictī sīmus

(우리는) 말해졌다

dictī sītis

(너희는) 말해졌다

dictī sint

(그들은) 말해졌다

과거완료단수 dictus essem

(나는) 말해졌었다

dictus essēs

(너는) 말해졌었다

dictus esset

(그는) 말해졌었다

복수 dictī essēmus

(우리는) 말해졌었다

dictī essētis

(너희는) 말해졌었다

dictī essent

(그들은) 말해졌었다

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 dīce, dīc

(너는) 말해라

복수 dīcite

(너희는) 말해라

미래단수 dīcitō

(네가) 말하게 해라

dīcitō

(그가) 말하게 해라

복수 dīcitōte

(너희가) 말하게 해라

dīcuntō

(그들이) 말하게 해라

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 dīcere

(너는) 말해져라

복수 dīciminī

(너희는) 말해져라

미래단수 dīcitor

(네가) 말해지게 해라

dīcitor

(그가) 말해지게 해라

복수 dīcuntor

(그들이) 말해지게 해라

부정사

현재완료미래
능동태 dīcere

말함

dīxisse

말했음

dictūrus esse

말하겠음

수동태 dīcī

말해짐

dictus esse

말해졌음

dictum īrī

말해지겠음

분사

현재완료미래
능동태 dīcēns

말하는

dictūrus

말할

수동태 dictus

말해진

dīcendus

말해질

목적분사

대격탈격
형태 dictum

말하기 위해

dictū

말하기에

예문

  • Ne forte dicatis: "Invenimus sapientiam; Deus proiecit eum, non homo". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iob, 32 32:13)

    “우리는 지혜를 발견했어. 사람이 아니라 하느님께서 그를 물리치셔야지.” 하고 말하지 마십시오. (불가타 성경, 욥기, 32장 32:13)

  • Dico enim vobis: Non me videbitis amodo, donec dicatis: "Benedictus, qui venit in nomine Dominil" ". (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Matthaeum, 23 23:39)

    내가 너희에게 말한다. 너희가 ‘주님의 이름으로 오시는 분은 복되시어라.’ 하고 말할 때까지, 정녕 나를 다시는 보지 못할 것이다.” (불가타 성경, 마태오 복음서, 23장 23:39)

  • Cum autem inducent vos in synagogas et ad magistratus et potestates, nolite solliciti esse qualiter aut quid respondeatis aut quid dicatis: (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Lucam, 12 12:11)

    너희는 회당이나 관청이나 관아에 끌려갈 때, 어떻게 답변할까, 무엇으로 답변할까, 또 무엇을 말할까 걱정하지 마라. (불가타 성경, 루카 복음서, 12장 12:11)

  • Primum propter quod estis in unum congregatae, ut unanimes habitetis in domo et sit vobis anima una et cor unum in deum et non dicatis aliquid proprium, sed sint vobis omnia communia, et distribuatur unicuique vestrum a praeposita vestra victus et tegumentum non aequaliter omnibus, quia non aequaliter valetis omnes, sed unicuique sicut opus fuerit. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 5:2)

    (아우구스티누스, 편지들, 5:2)

  • Nec dicatis vos habere animos pudicos, si habeatis oculos inpudicos, quia inpudicus oculus inpudici cordis est nuntius et, cum se invicem sibi etiam tacente lingua conspectu mutuo corda nuntiant inpudica et secundum concupiscentiam carnis alterutro delectantur ardore, etiam intactis ab inmunda violatione corporibus, fugit castitas ipsa de moribus. (Augustine, Saint, Epistulae. Selections., 49. (A. D. 423 Epist. CCXI) 10:10)

    (아우구스티누스, 편지들, 10:10)

유의어 사전

1. Dicere denotes to say, as conveying information, in reference to the hearer, in opp. to tacere, like the neutral word loqui. Cic. Rull. ii. 1. Ver. ii. 1, 71, 86. Plin. Ep. iv. 20. vii. 6, like λέγειν; but aio expresses an affirmation, with reference to the speaker, in opp. to nego. Cic. Off. iii. 23. Plaut. Rud. ii. 4, 14. Terent. Eun. ii. 2, 21, like φάναι. 2. Ait is in construction with an indirect form of speech, and therefore generally governs an infinitive; whereas inquit is in construction with a direct form of speech, and therefore admits an indicative, imperative, or conjunctive. 3. Aio denotes the simple affirmation of a proposition by merely expressing it, whereas asseverare, affirmare, contendere, denote an emphatic affirmation; asseverare is to affirm in earnest, in opp. to a jocular, or even light affirmation, jocari. Cic. Brut. 85; affirmare, to affirm as certain, in opp. to doubts and rumors, dubitare, Divin. ii. 3, 8; contendere, to affirm against contradiction, and to maintain one’s opinion, in opp. to yielding it up, or renouncing it. 4. Dicere (δεῖξαι) denotes to say, without any accessory notion, whereas loqui (λακεῖν), as a transitive verb, with the contemptuous accessory notion that that which is said is mere idle talk. Cic. Att. xiv. 4. Horribile est quæ loquantur, quæ minitentur. 5. Loqui denotes speaking in general; fabulari, a good-humored, or, at least, pleasant mode of speaking, to pass away the time, in which no heed is taken of the substance and import of what is said, like λαλεῖν; lastly, dicere, as a neuter verb, denotes a speech prepared according to the rules of art, a studied speech, particularly from the rostrum, like λέγειν. Liv. xlv. 39. Tu, centurio, miles, quid de imperatore Paulo senatus decreverit potius quam quid Sergio Galba fabuletur audi, et hoc dicere me potius quam illum audi; ille nihil præterquam loqui, et id ipsum maledice et maligne didicit. Cic. Brut. 58. Scipio sane mihi bene et loqui videtur et dicere. Orat. iii. 10. Neque enim conamur docere eum dicere qui loqui nesciat. Orat. 32. Muren. 34, 71. Suet. Cl. 4. Qui tam ἀσαφῶς loquatur, qui possit quum declamat σαφῶς dicere quæ dicenda sunt non video. 6. Fari (φάναι) denotes speaking, as the mechanical use of the organs of speech to articulate sounds and words, nearly in opp. to infantem esse; whereas loqui (λακεῖν), as the means of giving utterance to one’s thoughts, in opp. to tacere. And as fari may be sometimes limited to the utterance of single words, it easily combines with the image of an unusual, imposing, oracular brevity, as in the decrees of fate, fati; whereas loqui, as a usual mode of speaking, is applicable to excess in speaking, loquacitas. (iv. 1.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 말하다

    • for (말하다, 이야기하다, 말씀하다)
    • effor (말하다, 언급하다, 이야기하다)
    • prōloquor (말하다, 선언하다, 언급하다)
    • loquor (말하다, 이야기하다, 담소를 나누다)
    • praefor (말하다, 이야기하다, 언급하다)
    • iactitō (I utter or mention)
  2. 선언하다

    • assevērō (확언하다, 주장하다, 인정하다)

관련어

파생어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.6335%

SEARCH

MENU NAVIGATION